Vlaardinger-Ambacht

door John van Rhijn

Voorheen Raadhuis Vlaardinger-Ambacht, 6 januari 2012

Zeker aan Vlaardinger-Ambacht zal ik een hoofdstuk wijden. Immers, daar, in de Sportlaan, werd ik aan het eind van de oorlog in de Hongerwinter geboren. Neem mij dus niet kwalijk, dat er wat jeugdherinneringen boven zullen komen drijven.

Eerst komt het oude Raadhuis aan het Emaus aan de beurt. Nu vind je er het stadsarchief van Vlaardingen en Maassluis.

Deze tegeltjes zijn te zien links naast de ingang.

De video hieronder is niet van mij, maar van Martin van der Schaft. Hij heeft vele video's over Vlaardingen op YouTube staan. In de kolom hier rechts heb ik 'martinvds' opgenomen bij sites over Vlaardingen.

23 juli 2012

Het gedenksteentje in de gevel.

Voor meer informatie zie ook: Het Raadhuis van Vlaardinger-Ambacht.

We steken even de straat over naar rechts en komen dan meteen een ander monumentaal gebouw tegen, dat jarenlang zeer bepalend is geweest in mijn leven. In het filmpje kwam de Dr. J. Th. de Visserschool al een paar keer voorzichtig in beeld. Weliswaar geen Rijksmonument, maar wel een gezichtsbepalend gebouw.

Inmiddels is het allang geen school meer. Ik weet nog, dat het na lagere school - basisonderwijs dus, maar dat heette toen nog niet zo -  te zijn geweest, een school werd voor opleiding van kleuterleidsters. Maar ook dat is allang verleden tijd en het gebouw diende jaren als kantoor voor Opel. Een bedrijf, dat in mijn jonge jaren reeds was gevestigd aan de overkant aan de Kethelweg. Nu is van het vroegere schoolplein achter de school niets meer terug te vinden en staan er auto's te koop in een garage. Of inmiddels, stonden daar auto's te koop, want ook dat is anno 2014 alweer verleden tijd.

Hoe vaak staken wij niet stiekem de straat over en liepen voor het Raadhuis langs waarnaast het snoepwinkeltje van Van Dorp was en je met een stuiver al de koning te rijk was! Daar, waar nu een bloemenzaak is.

Dit gebouw bewaart voor menig Vlaardinger jaren van herinneringen, al zie je er geen kinderen meer spelen. Al staan er geen voorbijgangers meer even stil om te luisteren naar het tweestemmig gezang, dat uit de openstaande ramen van de klas van maestro Haantjes klinkt. Hoevelen zien hun oude school later helemaal nooit meer terug, omdat die is afgebroken? Zij kunnen niet eens even stilstaan om er een foto van te nemen...

29 maart 2012

Een voordeel is weer, dat zij zich niet hoeven af te vragen welke onverlaat de deuren grijs geverfd heeft...

Maar ook voor deze voormalige school valt wellicht sloop te vrezen, nu het niet meer als kantoor gebruikt wordt en leeg staat. Hopelijk vindt men spoedig een oplossing. Zelf denk ik aan een paar appartementen.
Lijkt me best mooi wonen daar!

Verderop volgt nog een foto.

23 juli 2012

Ik loop langs de school de Mauritssingel op.
Net als vroeger, toen ik uit school kwam, neem ik dat paadje onderaan langs de sloot. Het pad is duidelijk smaller. Of lijkt dat slechts zo door de hoge begroeiing, waardoor je nu als klein ukkie zijnde de sloot niet eens zou kunnen zien?
Wel mooi, trouwens!

Sloot is trouwens wat oneerbiedig. Het water maakt deel uit van het voor Vlaardingen historische riviertje de Vlaarding.

23 juli 2012

Maar die 'sloot' is er echt. In een opening tussen het riet zie ik twee eenden zwemmen. Genietend van de rust in een kleurenspel van weerkaatsend licht.

Hoe tegengesteld aan zo'n zestig jaar geleden, toen wij rakkers 's winters als ware helden ons over het te dunne ijs hard rennend naar de overkant waagden en weer terug. Met een extra harde afzet bij het op de oever springen om het ijs te doen breken. En haalde je en nat pak, dan was er weinig mededogen en werd in koor geroepen: "Een snoek gevangen!"
'IJssie taaien'! Zouden ze dat nog kennen in Vlaardingen?

Op het moment, waarop ik deze foto schoot, kon je beter aan een ijsje likken!

23 juli 2012

Even verderop stop ik nogmaals voor deze waterlelies en plompebladen.

23 juli 2012

De eenden moesten kennelijk toevallig ook deze kant op. Of dachten ze, dat ik brood bij mij zou hebben?

23 juli 2012

Aan de overkant van het water de Bethelkerk

23 juli 2012

Voor ik rechtsaf het bruggetje over ga kijk ik nog eens om. Het lijkt of ik door een park wandelde!

Let op, want bij de volgende foto gaan we zes jaar terug in de tijd. Met even sprankelend zomerweer.

16 juli 2006

Komend uit de Sportlaan richting Bethelkerk stak ik vanaf de Burgemeester Verkadesingel dit bruggetje over naar de Mauritssingel op weg naar school. Weliswaar is het niet meer exact hetzelfde bruggetje als weleer, maar de romantische sfeer van boomstammen leuningen is - hier nog - behouden gebleven.
Eenmaal daar overheen volgde ik meteen linksaf het smalle paadje langs de 'sloot', achter de Bethelkerk langs.

Nog altijd vind ik Vlaardinger-Ambacht de mooiste wijk van Vlaardingen, met veel groen, maar ik ben lichtelijk bevooroordeeld.

Bethelkerk in de steigers - 29 maart 2012

Toen ik op 29 maart 2012 langs de Bethelkerk wandelde, trof ik de toren aan in de steigers.

Op 23 juli 2012 had ik een foto van een weer uitgepakte toren willen maken. De zon stond dermate hoog achter de kerk in een wolkeloze hemel, dat van een goede foto geen sprake kon zijn. Dat had ik al ingeschat op de Mauritssingel (zie hier een paar foto's boven).

Bethelkerk - 4 januari 2013

Het voordeel van grauw weer is, dat je in elk geval geen rekening hoeft te houden met de zon!

Toren Bethelkerk - 4 januari 2013

Op de toren scheen de ster van 'Bethellehem'.

Kunstwerk van Leen Droppert, 23 juli 2012

Hier staan we op het kruispunt van de Sportlaan en de Nachtegaallaan. Links is de Nachtegaallaan richting Burgemeester Luijerinksingel.
Het kunstwerk is van Leen Droppert, in close-up terug te vinden in het hoofdstuk Kunst.

Zie ook: PicturesFrom

Sportlaan, 16 juli 2006

Daar waar alles voor mij begon: de Sportlaan.
Hoe heel anders ziet hij er hier uit vergeleken met zo'n zestig jaar geleden. En toch nog zo vertrouwd.
Destijds een geasfalteerd middenpad met grote bomen, waar je nauwelijks je kinderarmpjes om kon klemmen. En pakweg twee auto's. Niet per gezin, maar in dit hele blok!
Hier vlakbij, links op nummer 95, ben ik geboren.
En direct achter het punt waarop ik deze foto schoot, was toen de houten ingangspoort van het VFC-terrein. Daarom stond de laan 's zondags wel degelijk vol met auto's.


Sportlaan dus! En niet een vogelnaam zoals de andere lanen in de buurt.


Reeds staande op de Van Linden van den Heuvellsingel is het een steenworp naar de kerk, die ik in mijn jeugd heb zien opbouwen. Nog hoor ik de zwarte heimachine, die de lange houten palen de grond in dreef:

Emmauskerk, 16 juli 2006

"Tsje...boem...tsje...boem..."
Met lange tussenpozen waarin het op de paal vallende zware ijzeren blok omhoog gehesen werd:
"Tsje..." en dan werd losgelaten "...boem!"

En toen de kerk klaar was zal de koster menigmaal de pijltjes hebben moeten opruimen, die wij straatjochies bedreven draaiden van lapjes papier en door onze op heuse geweren lijkende elektriciteitsbuizen door die grote open ramen in de toren naar binnen bliezen.
De Emmauskerk!

Emmauskerk

En wat ben ik achteraf blij, dat ik in 2006 bovenstaande foto maakte, want de laatste keren, dat ik daar was werden er appartementen in gebouwd.
Zo heb ik al heel wat kerken gefotografeerd, die een zelfde metamorfose ondergingen.
En pijltjes in de toren schieten is er niet meer bij!

Vroeger was de Van Linden van den Heuvellsingel een heuse singel, want er liep daar een sloot langs.
Het gedeelte vanaf ruwweg de Emmauskerk tot aan het VFC-terrein heb ik nog zien dempen en ik herinner mij nog de spartelende vissen die op het laatst geen kant meer op konden bij het leegpompen. Er hebben daar nog verscheidene jaren enkele bungalows gestaan.
Het gedeelte voor het voetbalterrein is gedempt toen ik niet meer in Vlaardingen woonde.

Ter bevestiging van dit verhaal vond ik op het internet nog een foto van de toegangspoort tot het VFC-terrein en de sloot daarnaast. Voorheen verwees ik naar de link, omdat de foto niet van mij is. Echter,  die link werkt niet meer, dus plaats ik hier de foto die ik daarvan heb opgeslagen, totdat ik hem weer ergens op het net tegenkom. De Kethelweg, dwars op het eind van de sloot, was, als je daar linksaf sloeg, zeer landelijk en liep rechtstreeks naar Kethel.

Toegangspoort VFC in mijn jeugd.

Achter de fotograaf lag ook een sloot. De Van Linden van den Heuvellsingel was destijds dus een echte singel.
Deze toegangspoort is verdwenen en de Sportlaan verlengd. Daar is nu de toegang tot het terrein.

Het meisje, dat daar loopt, zou mijn oudste zus kunnen zijn.

Emmauskerk

Er komen 12 appartementen in de Emmauskerk, hier gezien vanaf de Kethelweg.

23 juli 2012

Op 23 juli 2012 passeerde ik weer de Emmauskerk. In middels was hij omgedoopt tot Residence Emmaus. De ' kerk' wordt weer bewoond.
Toch onbegrijpelijk, dat men de letters 'Emmauskerk' en het engeltje daarboven op de toren heeft weggehaald. Daar ergens onder dat dichtgemetselde raam.

23 juli 2012

De ingang aan de Van Linden van den Heuvellsingel van Residence Emmaus.

23 juli 2012

De ingang van Residence Emmaus in de toren aan de kant van de Kethelweg

23 juli 2012

Veel ramen in de toren aan die kant

23 juli 2012

De zijkant van de voormalige kerk aan de Kethelweg met hangende balkonnetjes.

Streekmuseum Jan Anderson

Hoewel vlak naast de Van Hogendorplaan - die houd ik voor later - vervolg ik mijn rondje Vlaardinger-Ambacht via de Kethelweg terug naar het Emaus. Onderweg daarheen zou je bijna voorbij lopen aan het lieflijke Streekmuseum Jan Anderson.

Toren Bethelkerk, 29 maart 2012

Vanaf het parkeerterrein van Van der Kooij aan de Kethelweg, maak ik nog maar eens een foto van de in de steigers staande toren van de Bethelkerk
Daarbij bedenkend, dat ik als kind, hier slechts luttele meters van verwijderd op het verdwenen schoolplein menig uurtje doorbracht...

Kippen op het Emaus, 29 maart 2012

Op het Emaus, direct tegenover de begraafplaats, trof ik kippen aan op het grasveld.
Ik denk niet, dat dat de bedoeling was... maar wel grappig.

Koetshuis - 4 januari 2013

Het Koetshuis van de begraafplaats met de neonletters 'AARDE', waarover meer te zien en te lezen is in het hoofdstuk Kunst.

23 juli 2012

De begraafplaats Emaus op een zeer zonnige dag.
Het was even voor half vier, de toegang was open en ik had nog ruim een half uur om daar rond te kijken.

23 juli 2012

Hier de ingang.

23 juli 2012

Met dit bordje om aan te duiden, dat dit niet zomaar een begraafplaats is.

23 juli 2012

De treurende vrouw

Ik had al verscheidene foto's van haar gezien en meende, dat dit een behoorlijk groot beeld moest zijn. Ik schat dit beeldje echter hooguit een centimeter of veertig. Geplaatst op een hoge, smalle sokkel stak ik met mijn kleine gestalte nog boven het beeld uit.
Die foto op sokkel komt elders aan de beurt.

23 juli 2012

Een schitterende laan op deze begraafplaats.

20 maart 2013

R.K. Kapel op de begraafplaats

Architect H. C. M. van Beers ontwierp omstreeks 1930 dit bedehuis als vervanging van een kapel uit 1836. Sinds 1988 wordt deze kapel door Vlaardingse kunstenaars gebruikt als atelier.

20 maart 2013

Glas in lood ramen aan de zijkant van de kapel

20 maart 2013

Schuurtje op de begraafplaats

20 maart 2013

Terug op het Emaus richting Kethelweg zou je vroeger aan de rechterkant, tegenover het Oude Raadhuis en schuin tegenover de Dr. J. Th.de Visserschool, de Jan Ligthartschool zijn tegen gekomen. Daar staan nu echter woonhuizen. Die school is echter 'herbouwd' op een steenworp afstand van de oude standplaats. Herbouwd tussen aanhalingstekens, want hij ziet er totaal anders uit.
Indien je kort na de begraafplaats links afslaat door een poort en aldus  langs de begraafplaats loopt. ligt daar prachtig gesitueerd de Jan Ligthartschool.

20 maart 2013

Net als de Dr. J. Th. de Visserschool ligt nu ook deze school vlak langs de Vlaarding.
Hier loop je tussen de Jan Ligthartschool en dat watertje in.
Het bruggetje leidt naar een pad, dat achter de Julianalaan langs loopt.

Paadje langs de Vlaarding

Op 3 april 2014 nam ik een foto vanaf de andere kant van dat paadje langs de Vlaarding. Tussen de Julianalaan en de begraafplaats Emaus. Met achter mijn rug de Vaart.













We zijn hier aangeland bij de voorkant van de school. Bij de vorige foto van deze school was rechts ook al het torentje van het Oude Raadhuis van Vlaardinger-Ambacht te zien. In dit panorama van de school zien we het Raadhuis links. Vroeger lag de school net aan de andere kant van dit huidige Gemeente archief.

20 maart 2013

20 maart 2013

We lopen door en zien aan de andere kant van de Prins Bernardlaan de Dr. J. Th. de Visserschool en de drie kleurpotloden, waarvan een foto te zien is bij het hoofdstuk Kunst.
Onder de Prins Bernhardlaan door, links van het pad, loopt de Vlaarding verder langs de Visserschool en de Mauritssingel.
Rechts is de Kethelweg te zien.

3 april 2014

Op 3 april 2014 maakte ik weer een behoorlijke wandeling door Vlaardingen. Aangekomen op de brug van de Westlandseweg over de Vaart, waarvandaan deze foto genomen is, besloot ik via de Trekkade, daar ergens rechts nauwelijks waarneembaar, nog eens een ommetje door Ambacht te maken.

3 april 2014

Al spoedig hebben we een doorkijkje via de begraafplaats Emaus naar de molen.

3 april 2014

Begraafplaats Emaus met bloeiende bomen.

Vlaarding - 3 april 2014

De Vlaarding vanaf dezelfde plaats genomen als de foto niet ver hierboven, maar met opzet zo in beeld gebracht om het einde ervan te laten zien. Maar dat was vroeger wel anders, want hij stroomde door naar de Maas en eigenlijk is de Oude Haven de Vlaarding.










Hieronder nog een video van Martin van der Schaft:

Julianalaan - 3 april 2014

Als we even doorlopen op de Trekkade kijken we de Julianalaan in.

Emmakade - 3 april 2014

We zijn verder doorgelopen op de Trekkade, hier rechts op de dijk langs de Vaart en onderaan het fietspad. Links de huizen aan  de Emmakade. Ongeveer op deze plek, met de knotwilgen langs de sloot, moet ooit de boerderij De DrieBaarsjes gestaan hebben,

Wilhelminasingel - 3 april 2014

Aan het eind van de Emmakade slaan we rechtsaf de Wilhelminasingel in. We zijn duidelijk in de Oranjebuurt aangeland! Links, maar onzichtbaar door het geboomte, loopt de Burgemeester Heusdenslaan.

Landje van Chardon - 3 april 2014

We komen uit bij het landje van Chardon, waar men helaas de prachtige boerderij heeft gesloopt in plaats van gerestaureerd.

Links naast de Burgemeester Heusdenslaan zijn allerlei wegwerkzaamheden gaande. Zo wordt er een geluidswal naast de A20 aangelegd.

Landje van Chardon - 3 april 2014

Door de camera iets naar rechts te zwenken krijgen we een veel landelijker beeld.

Prins Hendriklaan - 3 april 2014

Bij de Prins Hendriklaan zien we de oude oprit naar de boerderij.

Oprijlaan Landje van Chardon - 3 april 2014

Maar er is geen boerderij te bekennen. Wel een zeer oude knotlinde daar in de verte op de terp.

Knotlinde - 3 april 2014

Hier dan van dichtbij. Het lijken er twee, maar het is er echt maar éen. Gespleten door ouderdom.
Er staat een bordje bij.

Beschermde boom - 3 april 2014

Een boom van ruim 400 jaar, die beschermd wordt. Prima, natuurlijk, maar als je mij in mijn hart kijkt, had ik liever die boerderij daar nog gezien. Eens zal die linde niet meer uitlopen. Vervanging is dan tamelijk eenvoudig. Maar die boerderij krijgen we niet meer terug.

Vanzelfsprekend hoop ik van harte, dat deze linde nog vele lentes zijn nieuwe takken zal laten zien!

Panorama Landje van Chardon - 3 april 2014

3 april 2014

Vanuit het Landje van Chardon zien we hier de Prins Hendriklaan, de achterzijde van de huizen aan de Mauritssingel en de Bethelkerk daar boven uitstekend.

Pad naar beneden - 3 april 2014

Zo dadelijk ga ik de terp weer verlaten via het zelfde pad naar de Prins Hendriklaan en dan linksaf richting Mauritssingel.

Eend met pijltjes - 3 april 2014

Het landje wordt begrensd door een sloot langs de Prins Hendriklaan, eigenlijk een zijtak van de Vlaarding. Als moeder eend met haar tien pijltjes, waarvan er eentje geel is, door zwemt, komen zij daar al gauw aan. Maar het gezin besloot eerder linksaf te slaan.

Nieuw bruggetje - 3 april 2014

Zelf liep ik wel verder en ging rechts - kan daar trouwens niet anders - de Mauritssingel op. Het eerste wat mij opviel was een nieuw wit bruggetje, daar bij de Bethelkerk. Het eerder besproken exemplaar van 16 juli 2006 was dus vervangen. Minder romantisch, hoewel ik moet zeggen, dat het wit mooi afsteekt bij deze voorjaarsbomen.

Nieuw bruggetje - 3 april 2014

Het bruggetje over de Vlaarding verbindt hier de Mauritssingel met de Burgemeester Verkadesingel. Aan de overkant nog altijd het authentieke elektriciteitshuisje. Wat ben ik daar in mijn jeugd vaak langs gelopen, heen en terug naar school.
Zes jaar lang vier keer per dag, op woensdag en zaterdag twee keer, want dan was er alleen 's morgens school en 's zondags natuurlijk niet.

Zicht naar de Mauritssingel - 3 april 2014

Nou, tel daar mooi nog maar twee keer bij, want natuurlijk moest ik even heen en terug!

De Vlaarding - 3 april 2014

Vanaf het bruggetje een blik terug over de Vlaarding richting Landje van Chardon, waar het 'riviertje' eindigt, een halt toegeroepen door de Burgemeester Heusdenslaan en de snelweg.

De Vlaarding - 3 april 2014

En een blik de andere kant op langs de Bethelkerk en het paadje, dat ik zo vaak liep als kind en ook nu weer zal volgen.

De Vlaarding - 3 april 2014

De Mauritssingel met het paadje langs de Vlaarding en links de Bethelkerk.

De Vlaarding - 3 april 2014

Je bent haast geneigd bij elke stap een foto te nemen. Zeker nu, met die mooie voorjaarskleuren.

De Vlaarding - 3 april 2014

Nog maar eens omdraaien dan.

Bethelkerk - 3 april 2014

De Bethelkerk aan de overkant van de Vlaarding.

3 april 2014

Voor deze ver overhellende treurwilg was ik nog op tijd. Althans, ik was in de veronderstelling, dat de wilg inmiddels was gekapt, maar hij is ver teruggesnoeid. Uit mijn eigen omgeving ken ik verscheidene van dit soort wilgen, waarvan de takken dermate ver werden afgezaagd, dat je je afvroeg wat daar nog van terecht moest komen? Maar binnen twee jaar stonden zij er weer in volle glorie bij, maar wel met minder zware takken.

Via 'OnsVlaardingen' op Facebook - genoemd in de balk hiernaast bij sites over Vlaardingen - vernam ik van de beheerder John Eichhorn, dat dit ook met deze wilg is gebeurd. Hieronder zijn foto met zijn  verhaal erbij.

Foto: John Eichhorn

“John, ik kan tot je geruststelling melden dat de kromgegroeide treurwilg aan de Mauritssingel nog steeds op zijn oorspronkelijke plekje staat, of hangt natuurlijk.

In november 2014 is hij ontdaan van alle takken, maar op een wonderbaarlijke manier staat hij weer in volle glorie te pronken.

Ik wierp net nog een blik (die van de appelmoes, van gister) uit het raam, en ja hoor, hij staat er nog steeds. Deze foto maakte ik op 12 november 2014, na de knip en scheerbeurt.”

Mijn naamgenoot maakte deze foto dus in het najaar van hetzelfde jaar!

3 april 2014

Deze keer ga ik maar eens voorbij aan de Dr. J. Th. de Visserschool en maak een foto van de vroegere Juliana Kleuterschool aan de overkant. We staan dan aan de andere kant van de Julianalaan als eerder tijdens deze wandeling.

Restauratie Raadhuis - 3 april 2014

Voorlopig stop ik even bij waar dit hoofdstuk begon. Maar in die tijd werd het oude Raadhuis gerestaureerd. Het bovenstuk van het torentje was aan restauratie toe en is er hier afgehaald.

Bij het schrijven van deze tekst was de restauratie allang klaar en de toren herplaatst.

19 april 2015

Een goed jaar later ben ik terug op mijn geboortegrond. Het was lang geleden, dat ik hier op het VFC-terrein liep. Een strak hoofdveld met kunstgras en een nieuwe tribune, die toch herinnert aan de oude vertrouwde van weleer. Geweldig, dat daar rekening mee gehouden is, zo is mijn persoonlijke mening. Alsof een stukje nostalgie toch behouden is gebleven in een modern jasje.
En de ingang, waarover eerder gesproken is, in de destijds verlengde Sportlaan.

19 april 2015

Op het veld zijn wat jongeren aan het voetballen. Wellicht een zojuist afgelopen jeugdtoernooi? Op het tribuneterras geniet men van het mooie weer en een drankje. Wat een prachtige tribune!

Tot nu toe had ik deze nieuwbouw eigenlijk alleen maar vrij regelmatig gezien aan de achterkant, als ik er met de auto langs reed.
Vroeger kon je daar niet achterlangs rijden. Dat was allemaal weiland. Geen Holywijk, maar polderlandschap. Geen weg, maar slootje springen!

19 april 2015

Hoewel er geen echte wedstrijd is, kan ik het niet laten na jaren weer even op de tribune plaats te nemen. Hoewel ik eigenlijk moet zeggen, dat ik op deze voor het eerst zat. Maar de beleving is eigenlijk als vanouds. Echter, de mensen die hier zitten zijn te jong om mijn vriendjes te kunnen zijn geweest met wie ik hier vroeger regelmatig toefde. Misschien zitten er wel kinderen van enkelen van hen tussen met kleinkinderen op het veld...

19 april 2015

Ik loop achter het andere doel langs terug richting Sportlaan, maar vind bij de hoek van het terrein nog een uitgangetje. Daar ligt nog altijd de sloot, waarachter het land van boer Piet Oosthoek lag. Nu staan daar huizen.
In gedachten zie ik daar ergens de plank liggen, waarover het mogelijk was op het voetbalveld te komen, als het eigenlijk niet mocht...